Op het Lusthof van het voormalig landgoed Brinkgreve in Epe bevinden zich twee gebouwen; Het Grote Slath en het Kleine Slath. Het Slath is een woonlocatie voor mensen met een lichamelijke beperking en/of niet aangeboren hersenletsel (NAH). De twee gebouwen staan in een groene omgeving en worden omringd door bossen, een dierenweide en open grasvelden. In het terrein zijn nog duidelijk de structuren van het voormalige Lusthof te herkennen.

In ons ontwerpvoorstel voor het Kleine Slath stellen we voor, om passend bij de bestaande structuur, de serre uit te breiden naar de andere zijde van het gebouw. Op die manier wordt niet alleen ruimte gecreëerd voor een openbare functie als een grand café, maar krijgt het gebouw ook een sterk open relatie met het park en het woongebouw. Het Kleine Slath zal door zijn nieuwe oriëntatie richting het park, geen verscholen gebouwtje in de voormalige vijver van het park meer zijn. Qua materialisering stellen we voor de serre zo transparant mogelijk te houden met enkel een simpele witte belijning in de luifel en een bankje waarop mensen kunnen zitten. Naast openheid worden accenten toegevoegd in een natuurlijke tint en zal de huidige rode baksteen voorzien worden van een nieuwe kleur. Deze aanpassingen zorgen er gezamenlijk voor dat het Kleine Slath straks aansluit bij het Grote Slath en er één taal wordt gesproken in het park.

De gevel van het Grote Slath laat zich zien als een alzijdig geheel. De twee vleugels zijn uitgevoerd in natuurlijke tinten die aansluiten bij de bomen in de omgeving. Grote glasvlakken zorgen ervoor dat de bewoners zich vanuit hun woonkamer in het bos wanen. De horizontale belijning in de twee zijvleugels zorgt voor kleinschaligheid en komen in het centrale element samen. Dit centrale element ligt gepositioneerd aan het einde van de historische as en is opgetrokken in een robuuste baksteen in een zachte kleur. Door met de daklijn te spelen vormt het geheel een subtiele hint naar het landschappelijke accent aan het einde van de as.

Tussen de twee bouwdelen ontstaat een prettige binnenplaats. Juist hier nemen de natuurlijke materialen, met horizontale geleding, het over in de materialisatie van de gevel. Op die manier ontstaat een geborgen plek binnen het open park.

Waar het in baksteen uitgevoerde hoofdvolume de landschappelijke zichtlijnen volgt, steekt de bovengelegen verdieping eigenwijs uit. Op die manier wordt niet alleen gezorgd voor een speels effect, ook wordt zo de geborgenheid van de binnenplaats gewaarborgd.