Gasthuislingelaan Tiel
Gelegen aan het Dode Lingepark ligt een voormalig schoolgebouw uit de jaren 80. De locatie ligt aan de toegangsweg van de achterliggende jaren 30 wijk en vormt op die manier een markant punt bij het binnenrijden van de wijk. Aan LENGKEEK architecten is gevraagd op deze locatie een ontwerp te maken voor een kleinschalig woonzorggebouw.
Om de connectie met het park te versterken, de kleinschaligheid van het gebouw te vergroten en het gebouw te verankeren in zijn omgeving, stellen we voor de massa op te knippen in twee blokken. Deze blokken staan in lijn met de omliggende bebouwing en creëren een dynamisch geheel. Het woonzorggebouw is opgebouwd rond de centrale open ruimte. Bij binnenkomst wordt men in een open, lichte ruimte ontvangen met daarin diverse plekken en zitjes. De ontmoetingsruimte is vormgegeven rondom een centraal element waarin de keuken en andere facilitaire ruimtes zijn gesitueerd. Aan de zuidzijde bevindt zich een transparante ruimte met een groot terras. Hier heeft men zicht op het park en op de mensen die via het parkeerterrein het gebouw betreden. Aan de straatzijde is een teampost gepositioneerd om bezoekers te kunnen ontvangen.
Het gebouw heeft door de geleding in de gevel een grote diversiteit aan kamers en kwaliteiten. De kamers op de begane grond hebben de beschikking over een kleine eigen buitenruimte. Kijkend naar de omgeving, is het op deze locatie van belang de schaalgrootte van het gebouw aan te laten sluiten bij de context. Hierbij kijken we ook sterk naar de grotere context van het verlegde lint (Lingedijk). Juist op deze plek is het mogelijk een sfeer mee te geven in de beleving van de achterliggende wijk. Een introductie op de sfeervolle jaren 20 en 30 villa’s aan het lint. In ons ontwerp stellen we de bouwmassa’s voor in een minimalistische, klassieke stijl met een fijne geleding in de gevel, heldere gootlijnen, strakke kaplijnen en een rustige kleurstelling. De bouwmassa’s staan t.o.v. elkaar geschakeerd waardoor een tussenruimte ontstaat. Deze tussenruimte stellen we voor als een wit en bebouwingsaccent als herkenningspunt voor het binnengaan van de wijk.
fotografie: Robert Koelewijn