Het Slath is een woonzorggebouw in Epe. Het pand ligt in een parkachtige omgeving als breed uitgebouwd 1-laags volume. Het pand wordt gebruikt door zorgverlener Siza voor huisvesting van mensen met een niet aangeboren hersenafwijking (NAH). Het huidige pand dateert uit de jaren 60/70 en is toe aan vervanging.

Rond 1900 was de situatie heel anders dan dat het tegenwoordig is. De locatie maakte onderdeel uit van een landgoed met een statige villa ‘Brinkgreve’. Tegenover de villa, aan de overzijde van de straat, was het Park Lusthof. Dit is het park waar later het grote en kleine Slath in gebouwd zijn. Wanneer het landgoed vlak voor de eerste wereldoorlog wordt verkocht in drie delen, wordt ‘Huize Brinkegrave’ omgedoopt naar ‘Roozenhof’, een herstellingsoord. In het Lustenhof wordt villa Lusthof gebouwd als vakantieverblijf. Dit vakantieverblijf zou later een woonhuis worden. Vandaag de dag is de villa gesloopt en heeft het plaatsgemaakt voor serviceflats. Op het Lusthof werden het grote en kleine Slath gebouwd ter vervanging van de bebouwing die er voorheen stond.

‘t Slath vormt in de huidige verschijningsvorm een groene buitenplaats waar open grasvlaktes zich afwisselen met volgroeide bomen. De open grasvlaktes worden opgedeeld door heestermassieven stammend uit de eerste aanleg van het Lusthof. Ondanks de open structuur in het landschap, heeft het Lusthof altijd een bebouwing gekend met op zijn minst één gebouw, aan het einde van de as, met een duidelijk hoogteaccent. Op die manier kon het gebouw herkend worden als hoofdgebouw. Juist daarom lijkt het ons essentieel dat, met behoud van de open structuur, een duidelijk accent wordt aangebracht in het hoofdgebouw die enerzijds de open ruimte kadert en het gebouw anderzijds een hoofdentree geeft.

De gebouwmassa is ontstaan vanuit een programmatische wens en visie op zorg om één integraal gebouw te creëren. Het beoogde bouwvlak is, omwille van het voorkomen van tijdelijke huisvesting, beperkt tot de ‘achterste’ twee poten van het bestaande Slath. Het ontwerp voorziet in een nieuwe Slath die, anders dan het huidige gebouw, een duidelijke connectie aangaat met het achterliggende terrein en tegelijkertijd de groene kamer afmaakt. De massa loopt trapsgewijs in een L-vorm richting de erfgrens om een zachte overgang te creëren én zonnige, beschutte terrassen te realiseren.

De begane grond van het gebouw is zo ingedeeld dat de dagbesteding en de appartementen van elkaar gescheiden zijn. Op deze manier kan de bewoner optimaal van zijn eigen appartement genieten. Bij de entree is daarnaast een loungeplek gesitueerd, waar men kan wachten op een taxi of op de start van het dagbestedingsprogramma. Op deze manier blijft de verkeersruimte vrij op drukke momenten. De woonkamer is als een centraal element gepositioneerd en kan multifunctioneel ingezet worden in combinatie met de dagbesteding.

Het gebouw heeft drie bouwlagen en bestaat uit metselwerk als hoofdmateriaal voor de gevel. De accenten worden gemaakt in een materiaal met een lichter, natuurlijk materiaal. Door het gebruik van deze twee contrasterende materialen wordt een rustig gevelbeeld met een fijne korrel gerealiseerd. Het gebouw is vormgegeven als een geschakeerd volume in een rustige natuurlijke tint. De raampartijen vormen een speels, verspringend geheel, waarbij de betonlatei en waterslag een heldere kaderwerking geven. Bij de hoofdentree vormt het volume een hoogteaccent. De entree zelf kent een luifel en wordt verbijzonderd door een houten afwerking. Aan de rechterzijde is de tweede verdieping vormgegeven als ondergeschikt geheel. Het gebouw is alzijdig vormgegeven met rondom ruimte voor terassen en buitenruimtes, waardoor de activiteit binnen een sterke relatie krijgt met buiten. In materialisering is gekozen voor een bruin-bronze, licht genunanceerde wasserstrich steen met een donkergrijze voeg. Deze steen steekt prettig af tegen de betonlateien en waterslagen. De accenten zijn vormgegeven in een houtlook.